Έφη Ταμβάκη

Blog

ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΖΩΝΗ ΑΝΕΣΗΣ ΚΑΙ ΡΙΣΚΟ: ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ;

Το να μένεις ασφαλής μέσα στις συνθήκες που έχεις δημιουργήσει και που έχεις συνηθίσει είναι κάτι που μπορεί να ακούγεται ελκυστικό. Άλλωστε ποιος δεν αποζητά το αίσθημα ασφάλειας στη ζωή του; Τι σημαίνει ασφάλεια, όμως και πόσο καλή επιρροή μπορεί να έχει σε εμάς;

Προκειμένου να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, χρειάζεται αρχικά να διαχωρίσουμε τη συναισθηματική ασφάλεια από την ασφάλεια που καλλιεργείται μέσα στη ζώνη άνεσης που έχει ο καθένας από εμάς δημιουργήσει.

Η συναισθηματική ασφάλεια, λοιπόν, έχει να κάνει με το πόσο ασφαλείς νιώθουμε μέσα μας, ανεξάρτητα από τις συνθήκες εκεί έξω. Έχει σίγουρα τις ρίζες της στην παιδική μας ηλικία και επηρεάζει το παρόν μας, τις επιλογές, τις σχέσεις μας και την ύπαρξη ισορροπίας ή αρμονίας στη ζωή μας.

Η ασφάλεια που μας προσφέρει το να κινούμαστε εντός των ορίων της ζώνης άνεσής μας είναι συχνά, θα έλεγα, αντιστρόφως ανάλογη της συναισθηματικής μας ασφάλειας. Αυτό σημαίνει πως όσο πιο ασφαλείς νιώθουμε μέσα μας, τόσο πιο πιθανό είναι να θέλουμε να επεκτείνουμε τα όρια της ζώνης που νιώθουμε άνετα και οικεία και κατά συνέπεια να πάρουμε ρίσκα προκειμένου να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Έτσι, ένας άνθρωπος που έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στις δυνάμεις του θα τολμήσει πιο εύκολα να ρισκάρει από κάποιον που είναι ανασφαλής. Ως ρίσκο, εδώ αναφέρομαι στο ‘ξεβόλεμα’ και στις συνειδητές ενέργειες που κάνει κάποιος προκειμένου να πετύχει τους στόχους του και όχι στην παθολογική ενασχόληση με τυχερά παιχνίδια που έχει να κάνει με κάποιας μορφής εξάρτηση.

Αν λοιπόν, ανήκεις στην κατηγορία των τολμηρών, ίσως να μην είσαι καν εδώ και να διαβάζεις αυτό το άρθρο αυτή τη στιγμή, αφού πιο πιθανό είναι να είσαι απασχολημένος/η κυνηγώντας την επόμενη ευκαιρία σου! Η ζωή για σένα είναι μια αδιάκοπη ευκαιρία, ένα συνεχές και συναρπαστικό κυνήγι θησαυρού που σου υπόσχεται πολλές απολαβές και οφέλη σε προσωπικό αλλά και σε οικονομικό επίπεδο. Δε διστάζεις να ρισκάρεις, δε σε πτοεί η απόρριψη και η αποτυχία, αφού για σένα δεν υπάρχουν οι έννοιες αυτές παρά σα μια ακόμα ευκαιρία να μάθεις, να εξελιχθείς, να γίνεις ακόμα καλύτερος/η πριν πετύχεις τελικά το σκοπό σου! Ο φόβος για σένα μπορεί να είναι συναίσθημα υπαρκτό, μόνο στιγμιαία όμως, αφού δε τον αφήνεις να μπει ανάμεσα σε σένα και τα όνειρά σου. Ξέρεις να τον διαχειρίζεσαι και να τον κοντρολάρεις και πολλές φορές φαντάζεις ατρόμητος/η στα μάτια άλλων ανθρώπων.

Αν από την άλλη, ανήκεις στους πιο συντηρητικούς και συνετούς, τότε είναι πιθανό να μην αναλαμβάνεις ρίσκα και να κινείσαι εντός των ορίων της ζώνης άνεσής σου. Οι κινήσεις σου είναι συχνά προβλέψιμες και σπάνια επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνει όνειρα τολμηρά, αφού θεωρείς πως δεν είναι για σένα. Ο φόβος παίζει πολλές φορές κυρίαρχο ρόλο στη ζωή σου και συχνά σε κρατάει στάσιμο/η και μακριά από εκείνο για το οποίο είσαι προορισμένος/η. Η απόρριψη και η αποτυχία έρχονται μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσουν εκείνο που έτσι κι αλλιώς έχει εδραιωθεί μέσα σου ως πεποίθηση: ‘δεν είναι για σένα αυτά’.

Αν τώρα κοιτάξεις πιο πάνω και αναρωτηθείς: ‘υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω αν βρίσκομαι στη δεύτερη κατηγορία, έτσι ώστε να υπερνικήσω τους φόβους μου, να τολμήσω να ονειρευτώ κάτι έξω από όσα έχω συνηθίσει να έχω ως τώρα και να κυνηγήσω το όνειρό μου;’ Η απάντηση είναι πως ναι, μπορείς.

Ό,τι χρειάζεσαι είναι ένα όραμα, πίστη και δέσμευση για δουλειά, πολλή δουλειά. Κι αν όλα αυτά σου ακούγονται φοβερά και τρομερά, αν το να διανύσεις το δρόμο αυτόν, που θα σε οδηγήσει εκεί που θέλεις να πας φαντάζει τρομαχτικό, σκέψου απλά πόσο τρομαχτικό μπορεί να είναι το να μείνεις στάσιμος/η, στην ασφάλεια της βολής σου που κάθε άλλο παρά συναρπαστική θα την έλεγες και τελικά να μη δώσεις ποτέ την ευκαιρία σε σένα να κάνεις αυτή τη διαδρομή – μια διαδρομή κοπιαστική πιθανόν, με απογοητεύσεις επίσης πιθανόν, αλλά και με νίκες και μαθήματα πολλά που θα σε επεκτείνουν, θα σε εξελίξουν κι αν έχεις πίστη και επιμονή θα σε ανταμείψουν.

Μάντεψε ποια είναι η καλύτερη ανταμοιβή αν διαλέξεις αυτό που σε ξεβολεύει: το μαγικό είναι πως χάνοντας την ασφάλεια που σου προσφέρει η βολή σου, κερδίζεις την συναισθηματική σου ασφάλεια, εκείνη που πηγάζει από μέσα σου, αφού με κάθε νέα σου νίκη, με κάθε νέο μάθημα, με κάθε σου δράση εξελίσσεσαι και κάθε φορά που εξελίσσεσαι αυξάνονται τα επίπεδα αυτοπεποίθησής σου και πίστης στις – ούτως ή άλλως – απεριόριστες δυνατότητές σου! Εσύ λοιπόν, τι θα επιλέξεις;

Έφη Ταμβάκη
Life & relationship coach

ΟΧΙ: ΕΝΟΧΗ Ή ΔΥΝΑΜΗ;

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι είναι εκείνο που σε κάνει να διστάζεις να λες ‘όχι’ και τελικά να καταλήγεις να δέχεσαι συμπεριφορές ή να αναλαμβάνεις ευθύνες και εργασίες που είτε δεν είναι δικές σου, είτε δεν έχεις το χρόνο ή τη διάθεση να αναλάβεις;

Τι κρύβεται άραγε πίσω από μια τέτοια παθητική στάση;

Σε αυτές τις ερωτήσεις, κάποιοι από εσάς θα μου πείτε πως απλά δε θέλετε να χαλάτε χατίρια, δε σας αρέσει να στενοχωρείτε τους άλλους λέγοντάς τους ‘όχι’, ενώ στην ιδέα και μόνο κατακλύζεστε από ενοχές. Αφού έτσι τους έχετε μάθει, φοβάστε πως δε θα δεχθούν κάτι διαφορετικό από εσάς. Άλλοι πάλι, θα μου πείτε πως φοβάστε να πείτε ‘όχι’, μήπως και γίνετε αντιπαθητικοί, μήπως και οι άλλοι σταματήσουν να σας κάνουν παρέα ή να σας δίνουν σημασία.

Όποια κι αν είναι η δική σου απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, συνήθως η πραγματική αιτία βρίσκεται λίγο πιο βαθιά. Ίσως είναι η ανάγκη σου να νιώθεις απαραίτητος/η, ίσως πάλι είναι ο φόβος της μη αποδοχής ή ακόμα κι αυτός της απόρριψης.

Στην πρώτη περίπτωση αξίζει να αναρωτηθείς με ποιους τρόπους θα μπορούσες να νιώσεις απαραίτητος/η ή χρήσιμος/η, κάνοντας πράγματα που πραγματικά σε ευχαριστούν και σε γεμίζουν. Σίγουρα υπάρχει τρόπος για σένα να λάμψεις με την παρουσία σου, να συνεισφέρεις, να αφήσεις το αποτύπωμά σου στον πλανήτη ή/και στους γύρω σου. Δεν είναι ανάγκη να αφήνεις να σε χειραγωγούν, ούτε να χειραγωγείς κι εσύ με τη σειρά σου, αφού όταν δέχεσαι να κάνεις συνεχώς ‘αβαρίες’ άλλων περνάς ταυτόχρονα δύο μηνύματα: πρώτον, πως είσαι διαθέσιμος/η για οτιδήποτε σου ζητούν οι άλλοι, σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει και δεύτερον, πως κανείς άλλος δεν είναι σε θέση να φέρει σε πέρας αυτό που έχεις μάθει να κάνεις εσύ, αφαιρώντας έτσι και στους άλλους την ικανοποίηση να νιώσουν ικανοί και επαρκείς και να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Το αποτέλεσμα είναι γκρίνια και αισθήματα πικρίας και ανεπάρκειας και από τις δύο πλευρές.

Αν από την άλλη, δε λες ‘όχι’ από φόβο μήπως σε απορρίψουν ή δε σε αποδεχθούν, τότε είναι πιθανό να πάσχεις από το σύνδρομο του ΄καλού παιδιού’. Έχεις μάθει να ακούς από μικρός/ή πως για να σε αγαπούν θα πρέπει να είσαι ‘καλό παιδί’ και ‘υπάκουο’. Αν δεν είσαι, τότε θα είσαι ‘κακό’ και κανείς δε θα σε θέλει, κανείς δε θα σε αγαπάει. Δε βρέθηκε κάποιος να σου πει και να σου μάθει πως είναι οκ να πεις ‘όχι’, πως είναι οκ να μην είσαι πάντα το ‘καλό παιδί’, ΧΩΡΙΣ αυτό να σημαίνει πως είσαι ‘κακό’. Ναι, καλά διάβασες: το αντίθετο του ‘καλού παιδιού’ δεν είναι το ‘κακό παιδί’, αλλά εκείνο που μαθαίνει να βάζει όρια, να διεκδικεί και να σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους.

Όποια κι αν είναι η αιτία – συχνά μπορεί να είναι και ένας συνδυασμός των δύο παραπάνω – δοκίμασε να πεις ‘όχι’ σε ό,τι δε σου αρέσει, δεν το θέλεις ή δε σε αντιπροσωπεύει. Πες ‘όχι’ απλά επειδή δεν θέλεις. Είναι σίγουρο πως αν δεν έχεις συνηθίσει τους άλλους σε κάτι τέτοιο, μάλλον θα δυσανασχετήσουν, ίσως μάλιστα και να αντιδράσουν επικριτικά ή και επιθετικά. Στο χέρι σου είναι και πάλι να βάλεις τα όριά σου, εξηγώντας τους πως δεν έχεις κάτι προσωπικό μαζί τους, απλώς είναι θέμα δικής σου επιλογής. Μπορεί να εξακολουθήσουν να νιώθουν δυσαρεστημένοι με τη νέα σου στάση γιατί θα αναγκαστούν και οι ίδιοι να ξεβολευτούν, όμως εκείνοι που σε αγαπούν πραγματικά θα μείνουν και θα συνεχίσουν να σε αγαπούν και να σε σέβονται ακόμη περισσότερο! Για τους άλλους… απλά, δε θα μπορέσεις!

ΕΦΗ ΤΑΜΒΑΚΗ
Life & Relationship Coach

Πόσο χρόνο χρειάζεσαι;

‘Δεν έχω χρόνο’, ‘με κυνηγάει ο χρόνος’, ‘πώς περνάει έτσι ο καιρός’, ‘δεν προλαβαίνω να κάνω αυτά που θέλω’, ‘δε βρίσκω χρόνο για τον εαυτό μου’, είναι μόνο μερικές από τις ατάκες που όλοι μας λίγο ή πολύ χρησιμοποιούμε κατά καιρούς για να παραπονεθούμε ή για να δικαιολογηθούμε στον εαυτό μας πρώτα από όλους, για το ότι δεν αφιερώνουμε χρόνο σε εμάς, στην ψυχαγωγία, στη σωματική άσκηση, την προσωπική μας ανάπτυξη, στη φροντίδα του εαυτού μας γενικότερα.

Ποιος στα αλήθεια είναι εκείνος που αποφασίζει για το πώς θα περάσουμε το χρόνο μας; Ποιος είναι υπεύθυνος για τις προτεραιότητές μας;

Μπορεί να μου πει κάποια: ‘ωραία τα λες εσύ και ξέρω πού το πας, όμως με ρωτάς πώς τα καταφέρνω με δουλειά, παιδιά και υποχρεώσεις; Τα παιδιά μου είναι μικρά και με χρειάζονται, στη δουλειά γίνεται χαμός και αναγκάζομαι να μένω υπερωρίες, στο σπίτι άλλος χαμός, αν δε μαζέψω εγώ κανείς δε βοηθάει κι όλα αυτά είναι η καθημερινότητά μου, η πραγματική ζωή!’.

Όλα αυτά είναι τόοοοοσο ανθρώπινα και καθημερινά, πράγματι! Όμως θα επιμείνω και θα σε προτρέψω να πάρεις λίγο χρόνο και να απαντήσεις με ειλικρίνεια και αγάπη στον εαυτό σου, όπως θα έκανες με το παιδί σου ή την κολλητή σου:

Ποιος στ’ αλήθεια έχει επιλέξει αυτή τη ζωή για σένα;
Πόσο υπεύθυνη νιώθεις για τις πράξεις, τις παραλείψεις, τις επιλογές σου, το χρόνο που διαθέτεις για σένα, για όσα κάνεις ή θα ήθελες να κάνεις;
Πόσο σημαντικό είναι για σένα να ζεις τη ζωή σου όπως την έχεις ονειρευτεί;
Τι είσαι έτοιμη να αλλάξεις για να πετύχεις το σκοπό σου;
Τι θα έκανες αν είχες όλο το χρόνο που λες πως χρειάζεσαι αλλά δεν έχεις;
Ποιες από τις εγγενείς ανάγκες που έχει κάθε άνθρωπος δεν ικανοποιείς λόγω έλλειψης χρόνου: την ανάγκη σου για κοινωνικοποίηση, επικοινωνία, σύνδεση, αναγνώριση, σεβασμό, δημιουργία, γνώση, ελευθερία, κίνηση, άσκηση, ξεκούραση, φροντίδα του εαυτού σου;
Ποιες ανάγκες σου παρακινούν τις πράξεις σου; Είναι εκούσιες και συνειδητές, αποτέλεσμα ελεύθερης επιλογής – όπως συμβαίνει όταν γίνεσαι πηγαία δημιουργική, ή ακούσιες και μηχανικές, αποτέλεσμα παρορμητικής και καθοδηγούμενης συμπεριφοράς – όπως π.χ. στην περίπτωση κάποιας εξάρτησης;
Πόσο σημαντικό είναι για σένα να νιώθεις πληρότητα, ολοκλήρωση, ελευθερία, ευτυχία;

Θυμήσου: οι απαντήσεις είναι μέσα σου, μένει μόνο να τις ανακαλύψεις!

Εφη Ταμβακη
life & Relationship Coach

Εσύ τι είδους συντρόφους προσελκύεις στη ζωή σου;

Ακούω συχνά γυναίκες να μου λένε – και δε σου κρύβω πως έχω βρεθεί κι εγώ σε αυτήν ακριβώς τη θέση - πως είναι πολύ δύσκολο για εκείνες να δημιουργήσουν μια σχέση, πως ο κόσμος έχει γεμίσει με άντρες που δεν ξέρουν τι θέλουν, ή που το μόνο που θέλουν είναι σχέσεις εφήμερες ή της μιας βραδιάς, πως οι άντρες δε διεκδικούν πια, πως έχουν πάψει να κυνηγούν και πως τα αληθινά αρσενικά είναι είδος εξαιρετικά σπάνιο στις μέρες μας. Είναι συχνό επίσης το φαινόμενο της ξαφνικής εξαφάνισης – γνωστό και ως ‘ghosting’ – ή και άλλων αψυχολόγητων και ανεξήγητων σε εκείνες συμπεριφορών που τις αποδυναμώνει, ενώ ταυτόχρονα, τις γεμίζει ενοχές και ανασφάλεια.

Γιατί όμως άραγε συμβαίνει αυτό; ‘Γιατί πάλι σε μένα, μήπως έχω το μαγνήτη;’, αναρωτιόμουν κάποτε κι ίσως είναι και κάτι που πιθανόν να προβληματίζει και εσένα αν ανήκεις στην κατηγορία των singles. Τι είναι αυτό που εμποδίζει γυναίκες έξυπνες, εμφανίσιμες, δραστήριες και πιθανόν επιτυχημένες στη δουλειά τους να αντιμετωπίζουν τόσο μεγάλη δυσκολία στο ‘να βρουν έναν άνθρωπο να τις καταλαβαίνει, να είναι πιστός, αφοσιωμένος και να τις έχει ‘στα όπα-όπα’; Τι είναι αυτό που έχουν κάποιες και καταφέρνουν να δημιουργήσουν σχέσεις υγιείς και να είναι ευτυχισμένες μέσα σε αυτές; Είναι μήπως, απλά τυχερές;

Αυτό στο οποίο κατέληξα και μοιράζομαι μαζί σου σε αυτές εδώ τις γραμμές είναι πως αν πιστεύεις και τα αφήνεις όλα στην τύχη, τότε μπορείς να ελπίζεις στις πιθανότητες να βρεις το ιδανικό σου ταίρι, με τον ίδιο τρόπο που ελπίζεις να κερδίσεις το λόττο και μάλιστα χωρίς καν να παίζεις! Τρομαχτικό, δε βρίσκεις;

Σου’ χω καλά νέα, όμως! Τα καλά νέα είναι πως οι πιθανότητες είναι συγκλονιστικά μεγαλύτερες, αφού η επιλογή είναι αποκλειστικά δική σου! Ναι, σωστά διάβασες! Εσύ και μόνο εσύ επιλέγεις τι είδους άντρα θα προσελκύσεις στη ζωή σου! Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι μια βουτιά μέσα σου, να δεις ξεκάθαρα τι θέλεις και τι έχεις να δώσεις, αρχικά σε σένα την ίδια κι έπειτα στο σύντροφό σου. Γιατί σύμφωνα με το νόμο της έλξης, δεν έλκουμε εκείνο που θέλουμε, αλλά εκείνο που είμαστε! Αν, για παράδειγμα, δεν είσαι ποτέ προτεραιότητα για κάποιον άντρα, αναρωτήσου πόσο βάζεις σε προτεραιότητα τον εαυτό σου, τις ανάγκες και τα θέλω σου, εσύ η ίδια. Μήπως είσαι υπερβολικά διαθέσιμη; Μήπως από φόβο μη δυσαρεστήσεις ή ξενερώσεις τον άλλον, κάνεις πράγματα που δε σε αντιπροσωπεύουν ή δεν εκφράζεις καν τις επιθυμίες σου;

Μήπως πάλι, νιώθεις τόσο πολύ την έλλειψη κάποιου συντρόφου στη ζωή σου, που σε κάθε καινούργιο άνθρωπο που γνωρίζεις βλέπεις έναν υποψήφιο γαμπρό, αγνοώντας αν ο άντρας αυτός πληροί τις προδιαγραφές και τις προϋποθέσεις που εσύ έχεις θέσει – αν έχεις θέσει – έστω και νοερά; Μήπως κιόλας σπεύδεις να πλάσεις στο μυαλό σου μια φανταστική ιστορία αγάπης από τα πρώτα ραντεβού – αν όχι το πρώτο – θεοποιώντας τον άλλον, πριν καλά-καλά προλάβεις να τον γνωρίσεις και υποβαθμίζοντας εσένα;

Αν κάτι από τα παραπάνω αντικατοπτρίζει δικές σου συμπεριφορές και μοτίβα, τότε φίλη μου, είναι καλό να αναρωτηθείς αρχικά, πόσο ελκυστικός θα φάνταζε στα δικά σου μάτια κάποιος ο οποίος θα ήταν έτοιμος να γίνει χαλί να τον πατήσεις με το που θα σε γνωρίσει, πόσο μπορεί άθελά σου να σαμποτάρεις η ίδια τις σχέσεις σου και πόσο τελικά σε εξουθενώνει το να βρίσκεσαι στη θέση εκείνης που πασχίζει πάση θυσία να φανεί αρεστή, παραγκωνίζοντας τα δικά σου θέλω και αγνοώντας το πώς πραγματικά νιώθεις όταν βρίσκεσαι με εκείνον που έχεις μόνη σου ανεβάσει σε βάθρο.

Για να σπάσεις τα μοτίβα αυτά, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις το χρόνο σου – ναι, χρειάζεσαι οπωσδήποτε χρόνο μακριά από περισπασμούς - και να δουλέψεις με τον εαυτό σου, να τον γνωρίσεις καλύτερα, να τον εκτιμήσεις και να τον αγαπήσεις, να αναγνωρίσεις πως εσύ είσαι ο σημαντικότερος άνθρωπος στη ζωή σου, να βάλεις σε προτεραιότητα τα θέλω, τα όνειρα και τις ανάγκες σου, να δεις και να αναγνωρίσεις όλα όσα έχεις καταφέρει ως τώρα, να καταλάβεις την αξία και τη μοναδικότητά σου, να πιστέψεις σε σένα και να μάθεις να διεκδικείς εκείνα που σου αξίζουν, χωρίς εκπτώσεις και ξεπουλήματα.

Αν δουλέψεις σκληρά σε όλα τα παραπάνω, αν οραματιστείς και πιστέψεις βαθιά σε σένα και στην επάρκειά σου, τότε μόνο θα είσαι έτοιμη για την Αγάπη, που πλέον δε θα πονάει, ούτε θα παιδεύει. Τι λες λοιπόν; Αξίζει να κάνεις αυτό το βήμα;

Έφη Ταμβάκη
Life & Relationship Coach

Όνειρα και προσδοκίες: διαφορές και ομοιότητες

Έχεις αναλογιστεί ποτέ ποια είναι η διαφορά μεταξύ ονείρου ή οράματος και προσδοκιών; Ενώ και τα δύο έχουν να κάνουν με κάτι που περιμένουμε να συμβεί, ωστόσο είναι πολύ μεγάλη η διαφορά που υπάρχει μεταξύ των δύο και που για άλλη μια φορά έχει να κάνει με το κατά πόσον τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας ή όχι.

Έτσι ενώ τα όνειρα που κάνουμε για το μέλλον μας μπορούν να πάρουν μορφή αν γίνουν όραμα και στόχοι και στο τέλος να πραγματοποιηθούν, οι προσδοκίες είναι κάτι που προκαλεί δυσλειτουργία στη σχέση μας με τους άλλους αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Πόσες φορές δεν έχουμε πει ‘ποτέ δε θα συμπεριφερόμουν έτσι’ ή ‘γιατί δεν είναι εκεί ο/η τάδε για μένα, αφού εγώ πάντα ήμουν εκεί για εκείνον/η;’

Ή ακόμα κι όταν πρόκειται για εμάς τους ίδιους, ασκούμε συχνά σκληρή κριτική στον εαυτό μας αν δεν ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας, οι οποίες πολλές φορές είναι έτσι κι αλλιώς υπερβολικές ή ανεδαφικές, λέγοντας πράγματα όπως ‘μα καλά, πόσο χαζός/ή μπορεί να είμαι;’ Ή ‘ρεζίλι έγινα πάλι’.

Άλλες φορές πάλι, μπορεί οι προσδοκίες μας από τους άλλους ή τον εαυτό μας να είναι τελείως αρνητικές με αποτέλεσμα να προδικάζουμε καταστάσεις και συμπεριφορές πριν ακόμα αυτές συμβούν. Έτσι λέμε ‘αποκλείεται να τα καταφέρω’ ή ‘σιγά μην το κάνει κάποιος αυτό για μένα’, εκπέμποντας με αυτόν τον τρόπο σε χαμηλή συχνότητα και προσελκύοντας κατά συνέπεια αυτό ακριβώς που προσδοκούμε: απογοήτευση και απόρριψη.

Με άλλα λόγια, οι προσδοκίες είναι προβολές που κάνει το Εγώ μας, που μας αποδυναμώνουν και μας απογοητεύουν, ενώ το όνειρο-όραμα είναι δημιούργημα του Ανώτερου Εαυτού μας, του ενήλικα μέσα μας που θέλει το καλύτερο για εμάς και που είναι έτοιμος να αναλάβει 100% την ευθύνη του και να αναλάβει δράση προκειμένου να πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας.

Με ποιον τρόπο μπορούμε λοιπόν να σταματήσουμε τον εαυτό μας από το να έχει προσδοκίες και να εστιάσουμε στα όνειρά μας;

Με το να αντικαταστήσουμε τις προσδοκίες μας αυτές με ευγνωμοσύνη και εκτίμηση
Με το να θυμίζουμε διαρκώς στον εαυτό μας πως είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτόν και μόνο
Με το να επικεντρωνόμαστε στο μάθημα που μας δίνει κάθε μας στραβοπάτημα και όχι στην ‘αποτυχία’ ή στην κριτική
Με το να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να του φερόμαστε με επιείκεια
Με το να θέτουμε μικρούς και εφικτούς για εμάς στόχους που θα μας φέρουν πιο κοντά σε αυτό που ονειρευόμαστε
Με το να αναζητήσουμε υποστήριξη από κάποιον εξειδικευμένο life coach ή άλλον επαγγελματία που ασχολείται με τον άνθρωπο και που μπορεί να μας διευκολύνει να χαράξουμε μια πορεία με συγκεκριμένο προορισμό, επιλέγοντας τη διαδρομή που μας ταιριάζει και μας εξυπηρετεί

Αν θέλεις κι εσύ να προσδιορίσεις ή να επαναπροσδιορίσεις τα ζητούμενά σου στη ζωή, απαλλαγμένος/η από προσδοκίες αλλά δεν ξέρεις ακριβώς τον τρόπο, θα χαρώ πολύ να σε συντροφεύσω σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι.

Θυμήσου: Οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα σου - μένει μόνο να τις ανακαλύψεις!

Έφη Ταμβάκη
Life & Relationship Coach

6977631228

efi@leadyourlife.gr

Lead your life

OGIBiz Website